@article { author = {علیوردی‌نیا, اکبر and حسنی, محمدرضا}, title = {}, journal = {Socio-Cultural Strategy}, volume = {3}, number = {1}, pages = {-}, year = {2014}, publisher = {Institute for Strategic Research Expediency Council}, issn = {2251-7081}, eissn = {2588-655X}, doi = {}, abstract = {}, keywords = {}, title_fa = {شرمساری بازپذیرکننده به‌مثابه راهبرد فرهنگی در کنترل جرم}, abstract_fa = {مقالة حاضر، ضمن توصیف و تشریح ابعاد و ارکان نظریة شرمساری بازپذیرکننده و احصاء تفاوت‌های آن با نظریات غربی و ذکر برخی از وجوه برتری آن بر نظریات سابق، به دلالت‌های عملی و سیاستی آن در بعضی از حوزه‌ها از جمله اجتماع، خانواده، مدرسه، پلیس و دادگاه می‌پردازد. با توجه به سیطرة نظریة کلاسیک و رویکرد تنبیهی بر نظام عدالت کیفری در ایران، غلبة سیاست‌های اجتماعی و فرهنگی مبتنی بر فرهنگِ فردگرایی و افزایش بیش از پیش نقش دولت و متخصصان حرفه‌ای در ادارة امور و نیز تنگ شدن دایرة اجتماع و فضای عمومی به‌طور روزافزون، به نظر می‌رسد نظریة فوق می‌تواند به‌عنوان «پادزهری» بر این جریان غالب عمل کند. در عین حال، تأکید نظریة مزبور بر مقولة شرم و شرمساری، وجدان اخلاقی، مسئولیت‌پذیری و احیای اجتماع و خانواده و تناسب نسبی آن با فرهنگ دینی و بومی ایران، جذابیت سیاسی ـ اجتماعی ویژه‌ای به این نظریه می‌بخشد}, keywords_fa = {شرمساری بازپذیرکننده,ادغام فرهنگی,راهبرد فرهنگی,اجتماع‌گرایی,عدالت ترمیمی}, url = {https://rahbordfarhangi.csr.ir/article_123248.html}, eprint = {https://rahbordfarhangi.csr.ir/article_123248_39db9ddfb403720583d6482113dbf7a6.pdf} }