الف) منابع فارسی
1. اشتریان، کیومرث (1391). «مقدمهای بر روش سیاستگذاری فرهنگی»، تهران: انتشارات جامعهشناسان.
2. اصول سیاست فرهنگی جمهوری اسلامی ایران(1371). تهران: انتشارات شورای عالی انقلاب فرهنگی.
3. الوانی، سیدمهدی و فتاح شریف زاده (1388). فرایند خط مشیگذاری عمومی، تهران: دانشگاه علامه طباطبایی.
4. جمشیدیها، غلامرضا و قاسم زائری (1387). «سیاست گذاری فرهنگی پیامبر اسلام (ص) و تأثیر آن بر موقعیت فرهنگی ـ اجتماعی زنان در زیست جهان جاهلی»، پژوهش زنان، شماره 4.
5. جمعی از نویسندگان (1391). مسجد و مدیریت علمی، قم: موسسه فرهنگی ثقلین.
6. حسینی، سید احمد (1384). طرح ساماندهی فعالیتهای فرهنگی دستگاهها و نهادهای دولتی فرهنگی، تهران: کمیسیون فرهنگی شورای عالی انقلاب فرهنگی.
7. ساسان، جعفر (1386). «نقش مساجد در پیروزی انقلاب اسلامی»، فروغ مسجد، جلد 6، قم: انتشارات ثقلین.
8. ضرابی، عبدالرضا (1384). «نقش و عملکرد مسجد در تربیت»، کارکرد مسجد به کوشش دبیرخانه ستاد عالی هماهنگی و نظارت بر کانونهای فرنگی، هنری مساجد، تهران: نشر رسانش.
9. گوییگان، جیم (1388). بازاندیشی در سیاست فرهنگی، ترجمه نعمتالله فاضلی، تهران: دانشگاه امام صادق (ع).
10. ملک محمدی، حمیدرضا (1385). «سیاستگذاری دانش و روش»، فصلنامه سیاست داخلی، شماره 1.
11. موظف رستمی، محمدعلی (1389). نقش مسجد در شکلگیری انقلاب اسلامی، تهران: پرهیب.
12. مولر، پیر (1378). سیاستگذاری عمومی، ترجمه حمیدرضا ملک محمدی، تهران: دادگستر.
13. نظری، علی اشرف و علی حسنپور (1391). «مسجد و فرایندهای فرهنگی قدرت در نظام جمهوری اسلامی ایران»، پژوهشنامه انقلاب اسلامی، سال اول، شماره 4: 111-87.
14. همایون، محمدهادی و فروزان، حامد (1388). «تبیین رابطه مطلوب حکومت و فرهنگ در جمهوری اسلامی ایران»، دو فصلنامه دین و ارتباطات، شماره 35-36، پاییز و زمستان : 63-92.
15. وحید، مجید (1382). «سیاستگذاری و فرهنگ در ایران امروز»، تهران: مرکز بازشناسی اسلام و ایران، انتشارات باز.
16. وحید، مجید (1380). «درآمدی بر سیاستگذاری عمومی»، مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی، شماره 52، تابستان: 217- 185.
ب) منابع لاتین
1. Mowlana, Hamid (1996). Global Communication in Transition: The End of Diversity, Thousand Oaks: Sage Publication.