Culture and Soft Power: Study of Cultural Sources of Soft Power in the Constitution of the Islamic Republic of Iran

Document Type : Original Article

Authors

1 M.A. in Islamic Political Thoughts, Research Institute of Imam Khomeini and Islamic Revolution

2 Assistant Professor of Islamic Studies, Hamedan University of Medical Science

Abstract

One of the most important sources of soft power in the Islamic Republic of Iran is culture and cultural values that can enhance the soft power of Iranian society at the domestic and foreign levels. One point to be taken into account is that Iran has many sources of soft power and should simply redefine soft power by identifying and planning strategic ones. One of the foundations for identifying the sources of soft power in the Islamic Republic is the Constitution, which illustrates all national and religious capacities existing in the field of national power resources. For this purpose, by analyzing the contents of the Constitution, Iran's capacity and potential in the field of power can be recreated and operationalized. In this regard, the present article tries to answer this key question; what are the cultural sources of the soft power of the Islamic Republic of Iran in the Constitution and what are the components of it? The findings of the paper show that the cultural sources of Iran's soft power within the Constitution exist in four areas of national symbols, religious symbols, political values, and knowledge. This shows that Islamic ideology, independence, culture, freedom, justice, science and technology are cited most frequently in the Constitution and have an effective relationship with the software power of Iran.
 

Keywords

References

الف) منابع فارسی

1. ابوطالبی، مهدی (1384). «نقش فرهنگ سیاسی شیعه در انقلاب اسلامی»، ماهنامه معرفت، بهمن، شماره98.
2. ابوطالبی، مهدی (1391). «نقش عناصر و نمادهای مذهبی شیعه در نهضت ملی ‏شدن نفت»، ماهنامه معرفت، فروردین، شماره172.
3. احمدی، یعقوب (1392). «فرهنگ سیاسی جوامع اسلامی (با تأکید بر بررسی وضعیت ارزش‌های رهاینده)»، پژوهشنامه علوم سیاسی، دوره نهم، زمستان، شماره1.
4. اسماعیلی، رضا و دیگران (1394). گامی به‌سوی تحقق دانشگاه اسلامی: راهبردهای ساماندهی مقابله با جنگ نرم با تکیه بر مؤلفه‌های قدرت نرم انقلاب اسلامی در نظام دانشگاهی، اصفهان: دانشگاه آزاد اسلامی، واحد خوراسگان.
5. افتخاری، اصغر و علی کمالی (1394). «ساختار قدرت نرم در گفتمان اسلامی»، فصلنامه قدرت نرم، سال پنجم، بهار و تابستان، شماره12.
6. اقبال، اسماعیل (1393). «تحلیل مؤلفه‌های قدرت نرم ترکیه»، سال چهارم، فصلنامه قدرت نرم، پاییز و زمستان، شماره11.
7. انتظامی، حسین (1393). «زبان، از مظاهر قدرت نرم است»، شورای انقلاب فرهنگی، نشریه نامه شورا، آبان ماه.
8. آزاد ارمکی، تقی و نوح منوری (1391). «تحلیل محتوای سیاست‌های فرهنگی ایران بر اساس قانون اساسی، سند سیاست‌های فرهنگی و برنامه پنجم توسعه»، فصلنامه راهبرد اجتماعی و فرهنگی، سال اول، تابستان، شماره3.
9. آلتباچ، فیلیپ و پتی‌مک گیل پترسون (1389). «آموزش عالی به‌مثابه پروژه قدرت نرم آمریکا»، در آموزش عالی، فرهنگ عامه و قدرت نرم، تألیف واتانابه یاسوشی و دیوید مک کانل، ترجمه سیدمحسن روحانی، تهران: دانشگاه امام صادق (ع).
10. بصیری، محمدعلی و مژگان موسوی (1394). «همگرایی فرهنگی کشورهای حوزه نوروز برمبنای رویکرد آینده‌پژوهی»، فصلنامه سیاست جهانی، دوره چهارم، بهار، شماره1.
11. بیکی، مهدی (1389). قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران؛ مطالعه موردی لبنان، تهران: دانشگاه امام صادق (ع).
12. پنجی، غلامحسین (1381). «نقش فرهنگ و ارزش‌ها در اقتدار ملی»، فصلنامه مطالعات دفاعی استراتژیک، تابستان و پاییز، شماره13 و 14.
13. پوراحمدی، حسین (1389). قدرت نرم و سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، قم: انتشارات بوستان کتاب.
14. پوراحمدی، حسین و مهدی جعفری‌پناه (1391). «اخلاق به‌مثابه قدرت نرم با رویکرد اسلامی»، فصلنامه علوم سیاسی، سال پانزدهم، بهار، شماره57.
15. پوراحمدی، حسین و مهدی جعفری‌پناه (1391). «قدرت نرم از دیدگاه اسلام و کاربرد مؤلفه‌های آن در جمهوری اسلامی ایران»، فصلنامه قدرت نرم، سال دوم، تابستان، شماره6.
16. پورحسن، ناصر (1390). «مبانی دینی فرهنگ راهبردی ج. ا. ایران»، در فراهنگ راهبردی جمهوری اسلامی ایران، به گردآوری محمود عسگری، تهران: مرکز تحقیقات راهبردی دفاعی.
17. ترابی، قاسم (1390). «فرهنگ راهبردی و بازدارندگی ج. ا. ایران»، به گردآوری محمود عسگری، تهران: مرکز تحقیقات راهبردی دفاعی، شماره 26.
18. توحید فام، محمد (1382). فرهنگ در عصر جهانی‌شدن؛ چالش‌ها و فرصت‌ها، تهران: نشر روزنه.
19. جعفری‌پناه، مهدی و منصور میراحمدی (1391). «مؤلفه‌های قدرت نرمِ جمهوری اسلامی ایران با رویکرد اسلامی»، فصلنامه معرفت سیاسی، پاییز و زمستان، شماره8.
20. جلالی، هوشنگ (1378). «مقدمه‌ای بر نقش مؤلفه‌های قدرت اجتماعی ـ فرهنگی در امنیت ملی»، فصلنامه مطالعات دفاعی استراتژیک، تابستان، شماره1.
21. جمال‌زاده، ناصر (1392). قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران، تهران: انتشارات دانشگاه امام صادق (ع).
22. جمشیدی، محمدحسین و رسول محمدی (1393). «جمهوری اسلامی ایران و عراق نوین، تبینی بر کاربرد قدرت نرم در عراق نوین در راستای تحقق ارزش‌های انقلاب اسلامی»، فصلنامه جامعه‌شناسی جهان اسلام، دوره اول، بهار و تابستان، شماره4.
23. جوادی ارجمند، محمدجعفر (1392). «تأثیر جهانی شدن فرهنگ بر جایگاه دیپلماسی عمومی در سیاست خارجی ایران»، فصلنامه مطالعات انقلاب اسلامی، سال دهم، پاییز، شماره34.
24. جوان آراسته، حسین (1394). «بازخوانی امر به معروف و نهی از منکر به‌مثابه قدرت نرم در فرهنگ اسلامی»، فصلنامه قدرت نرم، سال پنجم، بهار و تابستان، شماره12.
25. جهان‌بین، فرزاد و مونا پارسا (1392). «راهبردهای ارتقای قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران در جهان اسلام (ازمنظر مقام معظم رهبری)»، فصلنامه مطالعات سیاسی جهان اسلام، دوره دوم، تابستان، شماره5 و6.
26. حسینی، سیدمحمد و عبداله مبینی (1392). «تأثیرات منطقه‌ای و بین‌المللی قدرت نرم انقلاب اسلامی»، فصلنامه تحقیقات فرهنگی، دوره ششم، تابستان، شماره22.
27. درخشه، جلال و مصطفی غفاری (1390). «دیپلماسی عمومی جمهوری اسلامی ایران در جهان اسلام»، فصلنامه مطالعات فرهنگ ارتباطات، زمستان، شماره48.
28. راسل، برتراند (1385). قدرت، ترجمه نجف دریابندری، تهران: انتشارات خوارزمی.
29. رضاپور، حسین و محمدحسین فتاحان (1394). «آینده انقلاب اسلامی و قدرت نرم آموزش عالی»، در مجموعه مقالات دومین کنفرانس بین‌المللی علوم رفتاری و مطالعات اجتماعی.
30. زهره‌ای، محمدعلی (1389). «بررسی مفهوم فرهنگ»، رسالت، سال بیست و پنجم، 13دی ماه، شماره7170.
31. ستاری، جلال (1366). در قلمرو فرهنگ، تهران: شرکت نشر و پخش ویس.
32. سعیدی، روح‌الامین و حمیدرضا مقدم‌فر (1393). «منابع قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران»، فصلنامه قدرت نرم، سال چهارم، پاییز و زمستان، شماره11.
33. سلیمی، حسین (1383). فرهنگ‌گرایی، جهانی‌شدن و حقوق بشر، تهران: انتشارات دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی وزارت امور خارجه.
34. سیپل، رابرت و دنیس هوور (1392). قدرت نرم، دین و امنیت، ترجمه علیرضا کوهکن، تهران: امام صادق (ع).
35. شجاعی، هادی و دیگران (1393). «تأثیر انقلاب اسلامی ایران در برجسته شدن موضوع قدرت نرم در روابط بین‏الملل»، ماهنامه معرفت، سال بیست و سوم، مرداد، شماره200.
36. شربتیان، محمدحسین (1395). «جایگاه ارزش‌ها در مکتب کنش متقابل نمادین»، پرتال انسان‌شناسی و فرهنگ.
37. شورای عالی انقلاب فرهنگی (1392). نقشه مهندسی فرهنگی کشور، تهران: دبیرخانه شورای عالی انقلاب فرهنگی.
38. صلواتی، فرید (1392). «فرهنگ جدید یا فرهنگ‌زدایی»، روزنامه جام جم، بیستم آبان، شماره3837.
39. عیوضی، محمدرحیم و اعظم امامی (1390): «فرایند تولید قدرت نرم با تأکید بر اندیشه امام خمینی (ره)»، فصلنامه مطالعات قدرت نرم، سال اول، پاییز، پیش شماره3.
40. عیوضی، محمدرحیم و مونا پارسا (1392). «الگوی تحلیل قدرت نرم و سیاست بین‌الملل»، فصلنامه قدرت نرم، سال سوم، پاییز و زمستان، شماره9.
41. قربی، سیدمحمدجواد (1390). «قدرت نرم و گفتمان اسلامی قدرت»، هفته‌نامه پگاه حوزه، بهمن، شماره319.
42. قربی، سیدمحمدجواد (1394). «مداقه‎ای در منابع، ابزار، ابعاد و تهدیدات قدرت نرم در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران»، فصلنامه سیاست دفاعی، سال بیست و سوم، بهار، شماره90.
43. قربی، سیدمحمدجواد (1394). «مؤلفه‌های الهام‌بخشی و قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران در جهان اسلام؛ مطالعه سیاست‌های کلی برنامه ششم توسعه»، پژوهشنامه انقلاب اسلامی، دوره پنجم، پاییز، شماره16.
44. قوام، عبدالعلی (1380). اصول سیاست خارجی و سیاست بین‌الملل، تهران: انتشارات سمت.
45. کاستلز، مانوئل (1380). عصر اطلاعات: اقتصاد، جامعه و فرهنگ (ظهور جامعه شبکه‌ای)، ترجمه احد علیقلیان و افشین خاکباز، تهران: نشر طرح نو.
46. کلانتری، ابراهیم و محمدعلی حسین‌زاده (1393). «سازوکارهای افزایش قدرت سیاسی و کارآمدی آن از منظر قرآن کریم»، پژوهش‌های انقلاب اسلامی، سال سوم، زمستان، شماره11.
47. گلشن‌پژوه، محمدرضا (1387). جمهوری اسلامی و قدرت نرم، تهران: انتشارات دفتر گسترش تولید علم.
48. ماشیکو، آلن و هوری میکی (1389). «پرورش قدرت نرم؛ تأثیر مبادلات دانشگاهی میان ایالات متحده ـ ژاپن»، در آموزش عالی، فرهنگ عامه و قدرت نرم، ترجمه سیدمحسن روحانی، تهران: انتشارات دانشگاه امام صادق (ع).
49. مجیدی، محمدرضا و محمدعلی حسین‌زاده (1394). «سازوکارهای سیاسی درونی افزایش قدرت در جمهوری اسلامی ایران»، پژوهش‌های انقلاب اسلامی، سال چهارم، تابستان، شماره13.
50. محبوبی‌ منش، حسین (1394). جامعه‌شناسی ارزش‌ها با تأکید بر نظم و امنیت، تهران: دانشگاه علوم انتظامی.
51. محسنی، هدی و فریبا محسنی (1394). «تأثیر دیپلماسی علم و فناوری بر افزایش قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران»، فصلنامه مدیریت در دانشگاه اسلامی، دوره چهارم، بهار و تابستان، شماره9.
52. مرتضوی، سیدعلی و دیگران (1394). «منابع قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران با تأکید بر آیات قرآن»، پژوهش‌های انقلاب اسلامی، سال چهارم، پاییز، شماره14.
53. مسعودنیا، امیرمسعود و دیگران (1391). «واکاوی مفهومی قدرت نرم و راهکار (فرصت)‌های ایران در قبال آن»، مجله دانش سیاسی و بین‌المللی، سال اول، پاییز، شماره3.
54. مسعودنیا، حسین و دیگران (1393). «نقش فرهنگ سیاسی شیعه در میزان قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران»، فصلنامه مطالعات راهبردی بسیج، سال هفدهم، تابستان، شماره63.
55. مطلبی، مسعود (1386). «بن مایه‌های همبستگی ملی در قانون اساسی»، ماهنامه زمانه، آذر، شماره63.
56. ملک زاده، محمد (1393). «مؤلفه‌های دینی و ملی قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران»، فصلنامه علوم سیاسی، سال هفدهم، زمستان، شماره68.
57. منصور، جهانگیر (1387). قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، تهران: نشر دوران.
58. منصوری، جواد (1370). فرهنگ استقلال، تهران: دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی وزارت امور خارجه.
59. موسوی، محمدرضا (1384). «آشنایی با روش تحلیل محتوا»، فصلنامه پژوهش، پاییز و زمستان، پیش شماره2.
60. نای، جوزف (الف1389). قدرت نرم، ابزارهای موفقیت در سیاست بین‌الملل، ترجمه سیدمحسن روحانی و مهدی ذوالفقاری، تهران: انتشارات دانشگاه امام صادق (ع).
61. نای، جوزف (ب1389). «درک قدرت نرم»، تألیف واتانابه یاسوشی و دیوید مک کانل، ترجمه سیدمحسن روحانی، تهران: انتشارات دانشگاه امام صادق (ع).
62. نباتیان، اسماعیل و حسین‌ رضاپور (1393). «نقش قدرت‌ نرم آموزش‌عالی در تحقق اهداف انقلاب اسلامی»، فصلنامه سیاست متعالیه، دوره دوم، زمستان، شماره7.
63. نیکروش، ملیحه (1392). منابع قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران در عراق جدید، پایان نامه کارشناسی ارشد علوم سیاسی، مازندران: دانشگاه مازندران، دانشکده حقوق و علوم سیاسی.
64. هاشمی، عبدالله (1370). مبانی فرهنگی دولت، تهران: نشر مؤلف.
65. هرسیج، حسین (1390). «تجزیه و تحلیل ویژگی‌ها، مبانی و مؤلفه‌های قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران»، فصلنامه قدرت نرم، سال اول، پاییز، پیش شماره3.
66. هرسیج، حسین و دیگران (1388). «ژئوپلیتیک قدرت نرم ایران»، پژوهشنامه علوم‌سیاسی، سال چهارم، بهار، شماره2.
67. یاسوشی، واتانابه و دیوید مک کانل (1389). آموزش‌عالی، فرهنگ‌عامه و قدرت نرم، ترجمه سید‌محسن روحانی، تهران: انتشارات دانشگاه امام صادق (ع).
68. یزدانی، عنایت‌الله و احسان شیخون (1391). «قدرت نرم در سیاست خارجی آمریکا با تأکید بر پدیده فرهنگ»، فصلنامه قدرت نرم، سال دوم، بهار، شماره5.

ب) منابع لاتین

1. Amirbekam, Aidarbek ans Kanat Ydyrys (2014). “Education And Soft Power: Analysis As An Instrument of Foreign Policy”, Social and Behavioral Sciences, vol. 143.
2. Chorin, Ethan and Haim Malka (2008). Iran’s Soft Power Create Hard Realities, Center for Strategic& International Studies (CSIS) , Middle East Program, April.
3. Gray,Colin S (2006). Out of the Wilderness: Prime-time for Strategic Culture, Advanced Strategic Planning and Analysis Support Contract with the National Institute for Public Policy, United States: National Institute for Public Policy.
4. Monson, Michael G (2005). American Soft Power: An Innovative Approach to Neutralizing Iran's Growing Security Threat (Research report) , Maxwell AFB, AL, Air Command and Staff College, Air University.
5. Nye, Joseph (2004). Soft Power: The Means to Success in World Politics, New York: Public Affairs.
6. Nye, Joseph (2005). Soft Power and Higher Education, Harvard University.

Files

History

  • Receive Date: 09 February 2021
  • Accept Date: 09 February 2021

Share

How to cite

Statistics