با توجه به اهمیت هویت دینی و دینداری در نظام تربیتی و آموزشی جامعه ایران و ابهام درباره رابطه هویت دینی دبیران با دانشآموزان در مطالعه حاضر این رابطه مورد بررسی قرار گرفته است. ابزار سنجش پرسشنامه است که از گویههای مقیاس فرانسیس برای نوجوانان و نیز گویههای مقیاس طالبان برای دبیران اخذ شده و به منظور استفاده در میان دانشآموزان و دبیران، گویههای آنها مجدداً تغییر داده شده، طراحی شده و سپس مورد آزمون قرارگرفته است. نمونه آماری شامل 320دانشآموز و 32 دبیر در شهر تهران است و رابطه میان میانگین هویت دانشآموزان هر کلاس با هویت دینی دبیر همان کلاس بررسی شده است. یافتهها نشان میدهد: هویت دینی در تمام ابعاد آن در میان دانشآموزان بالاتر از میانگین بوده و قوی است، اما رابطه معنیداری میان هویت دینی دانشآموزان و دبیران مشاهده نشد. همچنین رابطه قوی و معنیداری میان هویت دینی دانشآموزان با فرهنگ مذهبی خانوادههایشان برقرار است.