امروزه بسیاری از صاحبنظران علوم اجتماعی، به اهمیت شبکههای ارتباطی میان انسانها و نحوه تعاملات آنها با یکدیگر پی بردهاند و در بررسی مشکلات اجتماعی، از جمله خودکشی، این شبکههای ارتباطی را در نظر گرفتهاند. این تحقیق بهمنظور بررسی رابطه بین خودکشی و سرمایه اجتماعی در استانهای کشور در سال 1379 از روش تحلیل ثانوی استفاده کرده است. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که متغیرهای سرمایه اجتماعی تعمیمیافته ساختاری (میزان شرکت در انجمنها و گروههای داوطلبانه) و سرمایه اجتماعی نهادی ساختاری (میزان شرکت در انتخابات) با خودکشی رابطه منفی دارند، ولی دیگر ابعاد سرمایه اجتماعی و سرمایه اجتماعی کلی با خودکشی رابطه معناداری ندارد.