مقاله حاضر درصدد پاسخ به این پرسش است که الگوی رأیدهی مشارکت انتخاباتی ایران در قالب گرایش سیاسی (اصلاحطلبی و اصولگرایی) چگونه است و چه استانهایی گرایش به اصلاحطلبی و کدام یک تمایل به اصولگرایی دارند. در این مقاله از روش تحلیل ثانویه استفاده شده و مطالعهای اکتشافی پیرامون آمارهای مشارکت انتخاباتی بر پایه مشارکت بین دورهای و دروندورهای از دوره هفتم تا یازدهم ریاست جمهوری صورت گرفته تا در پرتو آن چیستی واقعیت سیاسی جامعه ایران از منظر مشارکت انتخاباتی مشخص گردد. یافتههای حاصل از کندوکاوهای آماری آرا نشان میدهد: در مجموع از بین استانهای کشور، استانهای آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی، اردبیل، ایلام، سیستان و بلوچستان، کردستان، کرمانشاه، گلستان، فارس، یزد، بوشهر و هرمزگان استانهای اصلاحطلب و استانهای اصفهان، چهارمحال و بختیاری، زنجان، سمنان، قم، قزوین، کهگیلویه و بویر احمد، مرکزی، همدان و خراسان استانهای اصولگرا هستند و تهران، گیلان و کرمان دارای تمایل بیشتر به اصلاحطلبی و لرستان، خوزستان و مازندران متمایل به اصولگرایی هستند
امینی, سعیده. (1394). بررسی جغرافیای الگوی رأیدهی در ایران (با تأکید بر انتخابات دوره هفتم تا یازدهم ریاست جمهوری). راهبرد اجتماعی فرهنگی, 4(4), -.
MLA
سعیده امینی. "بررسی جغرافیای الگوی رأیدهی در ایران (با تأکید بر انتخابات دوره هفتم تا یازدهم ریاست جمهوری)". راهبرد اجتماعی فرهنگی, 4, 4, 1394, -.
HARVARD
امینی, سعیده. (1394). 'بررسی جغرافیای الگوی رأیدهی در ایران (با تأکید بر انتخابات دوره هفتم تا یازدهم ریاست جمهوری)', راهبرد اجتماعی فرهنگی, 4(4), pp. -.
VANCOUVER
امینی, سعیده. بررسی جغرافیای الگوی رأیدهی در ایران (با تأکید بر انتخابات دوره هفتم تا یازدهم ریاست جمهوری). راهبرد اجتماعی فرهنگی, 1394; 4(4): -.