مسئله مقاله حاضر گسترش فزاینده جنبشهای تروریستی جدید، همزمان با مسلط شدن گفتمان لیبرال دموکراسی در نظام جهانی است که مقاومتی جدی از سوی گروههای اقلیتی علیه روایتهای جهانشمول ایجاد کرده است. دو راهبرد مجادلهانگیز از سوی جامعهشناسان جهت کاهش تروریسم مطرح شده است که به وضعیت دموکراسی در جامعه جدید اشاره دارد: 1. تأکید بر الگوهای لیبرال دموکراسی جهت تأمین امنیت در جامعه جهانی و 2. دموکراسی خود عامل تنشزا و تولیدکننده تروریسم در جامعه جدید است. نتایج این مطالعه نشان میدهد که تروریسم جدید «دموکراسی حداکثری» و «روایتهای جهانشمول» در دنیای مدرن که مهمترین مفاهیم دموکراسی لیبرال هستند را به چالش کشانده است. بنابراین کاهش تروریسم جدید مستلزم تقویت «جهان حیاتی»، گسترش الگوی «دموکراسی مشورتی» و «عقلانیت ارتباطی» از طریق افزایش مشارکت سازمانهای بینالمللی و نهادهای مدنی است.