تحلیل بازدارنده‎‏های فرهنگی- اجتماعی گرایش به ارتکاب سرقت در سنندج

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه جامعه شناسی، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران

2 دانشجوی دکتری بررسی مسائل اجتماعی ایران، دانشگاه شهید بهشتی

3 استادیار گروه علوم اجتماعی، دانشگاه پیام نور

4 کارشناس ارشد جامعه شناسی

چکیده

استان کردستان یکی از استان‌های کشور با سطح پایین وقوع سرقت است. این مطالعه با هدف شناخت بازدارنده‎های فرهنگی- اجتماعی گرایش به ارتکاب سرقت انجام گرفت، و از نظریه‎های مبتنی بر عناصر و مؤلفه‎های فرهنگی بهره گرفته است. تحقیق با رویکرد کمّی و روش پیمایشی انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش شامل شهروندان، خبرگان، و کارشناسان امور انتظامی و فرهنگی سازمان‎های مختلف مرکز استان، سنندج، بود که 265 نفر از آنان به عنوان نمونه انتخاب شدند. نتایج پژوهش نشان داد که عواملی مانند معتقد بودن شهروندان به آموزه‎های دینی، پایبندی به قرآن و امور شرعی، اخلاق‎مداری و پایبندی به حلال و حرام، کنترل اجتماعی و خود-کنترلی و احترام به ارزش‎های جمعی، قانون‎گرایی، امنیت اجتماعی بالای موجود در استان، قناعت بالا، خانواده‎گرایی، داشتن صبر و بردباری و تقدیرگرایی، یکدست بودن جامعه از لحاظ اقتصادی- اجتماعی و آگاهی شهروندان از جرائم از جمله مهم‎ترین بازدارنده‎های وقوع یا گرایش کمتر به ارتکاب سرقت محسوب می‎شوند. در مجموع، نتایج مطالعه بیانگر کارگزاری بالای ویژگی‎های فرهنگی- اجتماعی در جهت بازدارندگی از گرایش به ارتکاب سرقت در این منطقه از کشور می‎باشد. اگرچه بستر هر موضوع یا مسأله و راه‎حل‎های آن متفاوت است، اما نتایج این تحقیق تکیه بر فرهنگ و عناصر آن را در کاهش جرایم و برقراری امنیت در جامعه به‎ویژه در نقاط آسیب‎پذیر تصریح می‎کند.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

An Analysis of the Socio-cultural Preventive Measures against Tendency towards Committing Theft in Sanandaj

نویسندگان [English]

  • Saeed Khani 1
  • Farshid Khezri 2
  • Hossein Mohammadzadeh 3
  • Parviz Sobhani 4
1 Department of Sociology, Faculty of Humanities and Social Sciences, University of Kurdistan, Sanandaj, Iran
2 PhD Student in Social Studies of Iran, Shahid Beheshti University
3 Assistant professor Department of Social Science, Payam-Noor University
4 MA in Sociology
چکیده [English]

Kurdistan is one of the provinces with low level of theft occurrences. Considering the theories based on cultural elements and components and adopting quantitative approach and survey method, this study aimed at identifying the socio-cultural preventives of tendency towards committing theft. The statistical population of the study included the citizens, experts, law enforcement experts, and cultural affairs experts of different organizations in Sanandaj from which 265 persons were selected as the sample. The results showed that the citizens’ beliefs in religious teachings, their adherence to the teachings of the Holy Qur'an, Sharia affairs, and Halal- and -Haram;observing Islamic ethics, social control, and self-control; respecting the collective values; the rule of law; high social security in the province; high level of contentment; familialism and family orientation; patience, tolerance, and fatalism; socioeconomic homogeneity of the society ; and citizens' awareness of the crimes were among the most important preventive measures against the occurrence and/or less tendency to committing theft in Sanandaj. In sum, the results of the study indicate a high level of effectiveness of socio-cultural preventive measures against tendency towards committing theft in this region. Although the context of each issue or problem and its solutions are different, the results of this study support the effectiveness of relying on culture and its elements in reducing crimes and in establishing security in the society, especially in vulnerable ones.

کلیدواژه‌ها [English]

  • socio-cultural preventive
  • self-control
  • the tendency towards committing theft
ابراهیمی مینق، جعفر (1380). بررسی سرقت از دیدگاه جامعه‎شناسی. مطالعات علوم اجتماعی ایران، 1(3)، 81-106.
چلبی، مسعود (1384). تحلیل اجتماعی در فضای کنش. تهران: نشر نی، چاپ اول.
چلبی، مسعود (1394). تحلیل نظری و تطبیقی در جامعهشناسی. تهران: نشر نی، چاپ اول.
خضری، فرشید؛ اجتهادی، مصطفی؛ قادری، صلاح‌الدین (1399). موردپژوهی محله جرم‌خیز: ساختارها، فرایندها و سازوکارهای وقوع جرم در محله هرندی شهر تهران. رفاه اجتماعی، 20(76)، 271-312.
دورکیم، امیل (1376). تربیت و جامعهشناسی. (ترجمه علیمحمد کاردان) تهران: انتشارات دانشگاه تهران، چاپ اول.
رحیمی، مهدی؛ ادریسی، افسانه (1389). بررسی عوامل مؤثر بر سرقت. مطالعات امنیت اجتماعی،4(23)، 89-117.
رفیع‌پور، فرامرز (1377). توسعه و تضاد. تهران: انتشارات علمی و فرهنگی، چاپ اول.
سجودی، عادل (1392). بررسی عوامل جامعه‌شناختی مؤثر بر نگرش به سرقت (مطالعه موردی در شهر رشت). کارآگاه،6(22)، 68-94.
سلیمی، علی؛ داوری، محمد (1381). جامعهشناسی کجروی. قم: انتشارات پژوهشکده حوزه و دانشگاه، چاپ اول.
شمس‌الدینی، علی؛ جمینی، داود (1396). واکاوی فضایی جرم در استان‌های ایران با تأکید بر شاخص‌های سرقت. مهندسی جغرافیایی سرزمین، 1(2)، 95-106.
صالحی، جواد؛ صادقی‌راد، الهام (1390). آموزه‌های اسلامی؛ دریچه‌ای به ‌سوی پیشگیری اجتماعی از وقوع جرم. مهندسی فرهنگی، 6(61 و 62)، 10-20.
صدیق‌سروستانی، رحمت‎الله (1383). آسیبشناسی اجتماعی. تهران: انتشارات سمت، چاپ اول.
علیوردی‌نیا، اکبر (1378). مطالعه جامعهشناختی میزان سرقت در استانهای ایران. تهران: معاونت پژوهش نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران، چاپ اول.
علیوردی‌نیا، اکبر (1383). تحلیل اجتماعی سرقت در ایران. مجله علوم اجتماعی، 1(2)، 165-196.
فیلد، جان (1384). سرمایه اجتماعی. (ترجمه جلال متقی) تهران: انتشارات مؤسسه عالی پژوهش تأمین اجتماعی، چاپ اول.
کلدی، علیرضا؛ وزیری‌پاک، رضا (1388). بررسی عوامل اجتماعی مؤثر بر سرقت در ایران مورد ایستگاه راه‎آهن تهران بین سال‎های 1383 تا 1385. جامعهشناسی معاصر،1(3)، 177-193.
کمربیگی، خلیل؛ درویشی، فرزاد (1398). سارقان خُرد، ویژگی‎های فردی و اجتماعی آنها مورد مطالعه: استان ایلام. کارآگاه،13(49)، 68-91.
گِر، تدا رابرت (1377). چرا انسانها شورش میکنند؟ (ترجمه علی مرشدی‌زاده) تهران: انتشارات پژوهشکده مطالعات راهبردی، چاپ اول.
محسنی‌تبریزی، علیرضا؛ پروین، ستار (1388). بررسی عوامل مؤثر بر سرقت نوجوانان (مطالعه موردی: شهر کرمانشاه). جامعه‌شناسی کاربردی،20(3)، 37-50.
مرکز آمار ایران (1390). سالنامه آماری استان کردستان، فصل نیروی انسانی. بازیابی از http://ostan-kd.ir/Files/1/92/Salname-Amari-90/index.html
مرکز آمار ایران (1394). سالنامه آماری کشور، فصل امور قضایی. تهران: ریاست جمهوری، سازمان برنامه و بودجه کشور.
مغانی‌رحیمی، بهنام؛ پورخسروانی، محسن؛ خداداد، مهدی (1396). ارزیابی توزیع فضایی و نقش محیط در وقوع جرم سرقت در مناطق چهارگانه شهر کرمان. انتظام اجتماعی،9(4)، 117-138.
مقالات اولین همایش ملی آسیب‌های اجتماعی در ایران (1383). مقالات اولین همایش ملی آسیب‌های اجتماعی در ایران، خرداد 1381؛ مسائل و جرائم مالی- اقتصادی و سرقت. تهران: انتشارات آگه، چاپ اول.
نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران (1395). آمار سرقت در استانها. بازیابی از
https://adadsara.ir
وطنی، امیر؛ وروایی، اکبر؛ فاطمی‌موحد، حمید (1396). مطالعه ماهیت و عوامل مؤثر بر وقوع سرقت. انتظام اجتماعی،9(1)، 127-154.
 
Akers, R. (1998). Social learning and social structure: A general theory of crime and deviance. Boston: Northeastern University Press.
Altindag, D. T. (2012). Crime and Unemployment: Evidence from Europe. International Review of Law and Economics, 32(1), 145-157.
Gottfredson, M. R., & Hirschi, T. (1990). A general theory of crime. Stanford: Stanford University Press.
Hagan, J., & McCarthy, B. (1992). Streetlife and Delinquency. British Journal of Sociology,43(4), 533-561.
Hirschi, T. (1969). Causes of delinquency. Berkeley: University of California.
Jongmook, C. (2008). Income Inequality and Crime in the United States. Economics Letters,101(1), 31-33.
Krejcie, R. V., & Morgan, D. W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement, 30(1), 607-610.
Le Blanc, M. (1997). A Generic Control Theory of the Criminal Phenomenon, the Structural and the Dynamical Statements of an Integrative Multilayered Control Theory. Advances in Theoretical Criminology, 7(14), 215-286.
Le Blanc, M. (2006). Self-control and social control of deviant behavior in context: Development and interactions along the life course. In P.-O. H. Wikström, & R. J. Sampson, The explanation of crime: Context, mechanisms and development (pathways in crime) (pp. 195-242). Cambridge: Cambridge University Press.
Moore, M. D., & Recker, N. L. (2013). Social Capital, Type of Crime, and Social Control. Journal of Crime & Delinquency, 62(6), 1-20.
Nye, I. F. (1958). Family relationships and delinquent behavior. New York: Wiley.
Reid, S. T. (2000). Crime and criminology. McGraw-Hill: Oxford University Press.
Roh, S., & Lee, J. L. (2013). Social Capital and Crime: A Cross-national Multilevel Study. International Journal of Law, Crime and Justice, 41(1), 58-80.
Sampson, R. J., & Laub, J. H. (1993). Crime in the making: Pathways and turning points through life. Cambridge: Harvard University Press.
Sampson, R. J., Raudenbush, S. W., & Felton, E. (1997). Neighborhoods and Violent Crime: A Multilevel Study of Collective Efficacy. Science, 277(5328), 918-924.
Sutherland, E. H. (1947). Principles of criminology. Chicago: Lippincott Company.
Wikström, P.‐O. H. (2014). Why crime happens: A situational action theory. In G. Manzo, Analytical sociology: Actions and networks (pp. 74-94). Sussex: Wiley.